خود باوری !

غرور به حالت و احساسی گفته می‌شود که در آن شخص برای خود ارزشِ بسیار زیادی قائل است و در برابرِ تواضع و نیستی بکار می‌رود. با غرور، شخص از همه کس و همه چیز خود را بالاتر می‌داند. همچنین شخص می‌تواند نس خود باوری !...ادامه مطلب

مدرسه حاصل تلاش نهايي بشر براي آموختن رسمي و يکي از اجزاي بقاي تعليم و تربيت تعريف شده است. به يک تعبير عمومي مي‌توان گفت «مدرسه» خانه دوم همه کودکان و فراگيراني بوده که مي‌خواستند بيشتر از حد آموزه‌ه خود باوری !...ادامه مطلب

در اخلاق و موعظه   آن کیست که دل نهاد و فارغ بنشست   پنداشت که مهلتی و تأخیری هست گو میخ مزن که خیمه می‌باید کند   گو رخت منه که بار می‌باید بست  □ تدبیر صواب از دل خوش باید جست   سرمایه‌ خود باوری !...ادامه مطلب

در گذر بر[ آداب واخلاق اهل علم] ، به منظر چشم نواز و تحسین برانگیز دیگری از صفات اخلاقی رسیدیم ، که سر خط نوشتاری آن را[ ادب و متانت] نام می نهیم لا بی شک ، آنچه شخصیت و منش آدمی را گرانقدر ساخته واو خود باوری !...ادامه مطلب

لقمان راگفتند ادب از کی آموختی، گفت از بی ادبان لقمان را دوستانی بود بسیار ... همه ناباب و خفن ... تا نیمه شب به عیش و مستی و رجعت به منزل، هنگام سحر ! بزرگان شهر، وی را خرده گرفتند که این چه رسمی خود باوری !...ادامه مطلب

روزی سوداگری بغدادی از بهلول سوال نمود من چه بخرم تا منافع زیاد ببرم؟ بهلول جواب داد آهن و پنبه. آن مرد رفت و مقداری آهن و پنبه خرید و انبار نمود اتفاقا" پس از چند ماهی فروخت و سود فراوان برد. باز خود باوری !...ادامه مطلب

در فرهنگ ما از خودخواهی به عنوان یک صفت مطلقا منفی و نامطلوب یاد شده که اغلب موجب برداشت غلط و کج فهمی می شود. و از آنجا که در روانشناسی و اخلاق تعریف مشخص و قطعی برای آن ارائه نشده نیاز به بررسی بیشتر برای درک معنی آن است. ۱- اگر معنی خودخواهی را مترادف با ” نارسیسم” یا ” خود شیفتگی” یا ” خودمحوری” و یا ” خودبینی” بدانیم که در آن شخص فقط دنیای درون و خواسته های خودش را درست و بر حق می داند یا به عبارت دیگر چشم و گوشش بر همه چیز کور و کر است به جز علایق خودش، آنگاه این یک صفت منفی و خطرناک است و به درجات مختلف در کودکان، افراد عصبی، دیکتاتورها،جنایتکاران و دیوانگان دیده شده است. ۲- اما اگر خودخواهی به معنای احترام به خواسته ها و شناختن حق خود برای زندگی کردن،عشق ورزیدن به خود و داشتن حقوق طبیعی و نعمت های زندگی باشد آنگاه یک صفت مثبت و ارزشمند است. خود باوری !...ادامه مطلب

خود باوری !...

خود باوری !...

رسول خدا (صلی الله علیه وآله) در حدیثی می‌فرماید: «هر که در میان سخن گفتن برادر مسلمان خود سخن بگوید، چنان است که خدشه و خراشی در روی وی وارد نموده است».[1]  براساس این سخن، قطع کردن سخن دیگری می‌تواند تا بدین حد دردآور باشد و فرد مقابل را برنجاند. قطع کردن حرف دیگران از چند لحاظ موجب تخریب روابط بین فردی می‌شود: نخست، موجب می‌شود فرد احساس ناخوشایندی از برقراری ارتباط با ما داشته باشد و احساس کند که شنونده خوبی نبوده و برای وی احترام قائل نیستیم.. دوم، این کار موجب می‌شود سلسله گفته‌های شخص به کلاف سردرگمی تبدیل شود و وی نتواند پیام اصلی خود را آن‌گونه که می‌خواست منتقل کند. ابراهیم بن عباس به نقل از امام رضا (علیه السلام) نقل می‌کند که ایشان برای حفظ احترام، هرگز حرف کسی را پیش از اتمام سخنش قطع نمی‌کرد.[2] چنان که ملاحظه می‌شود چنین برخوردی نشانه احترام و بزرگداشت دیگران است، از آنجا که هر شخصی بنا بر فطرت وجودی خود خواهان حفظ شخصیت و احترام خویش از سوی دیگران است، اگر به هر طریقی این شاکله‌ي وجودی با بی‌توجهی مواجه شود، به آسانی از آن نخواهد گذشت. سخن گفتن هنگام صحبت دیگری، در روابط بین فردی پیامدهای مختلفی بر جای خواهد گذاشت. از طرفی داشتن چنین مهارتی (قطع نکردن سخن طرف مقابل) موجب بهبود روابط با دیگران خواهد شد؛ چراکه فرد مقابل احساس می‌کند برای او ارزش و احترام قائل هستیم و خود باوری !...ادامه مطلب